Η εμφύτευση ενός γονιμοποιημένου ωαρίου εκτός μήτρας καλείται εξωμήτριος κύηση. Εμφανίζεται σε ποσοστό περίπου 1.3%. Η συχνότερη θέση εμφύτευσης του εξωμητρίου κυήματος είναι στη σάλπιγγα, μπορεί όμως να εντοπιστεί και στην ωοθήκη ή και σε άλλες θέσεις. Τα αίτια που οδηγούν σε εξωμήτριο δεν είναι ακριβώς γνωστά αν και φλεγμονές των σαλπίγγων, συμφύσεις της πυέλου-των σαλπιγγών καθώς και η χρήση ενδομήτριου σπειράματος έχουν ενοχοποιηθεί. Η κλινική εικόνα εμφανίζεται περίπου 6 εβδομάδες μετά την τελευταία περίοδο και περιλαμβάνει κοιλιακό πόνο, κολπική αιμόρρροια, ναυτία, έμετο. Η όλη κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί δραματικά με διαξιφιστικό άλγος, αίσθημα λιποθυμίας ή και λιποθυμικά επεισόδια, πόνο στο δεξί ώμο συμπτώματα που υποδηλώνουν πιθανή ρήξη της σάλπιγγας και ενεργό εσωτερική αιμορραγία.
Η διάγνωση στηρίζεται κυρίως στο διακολπικό υπερηχογράφημα και στις μετρήσεις της βhcg. Η θεραπεία της εξωμητρίου είναι συνήθως χειρουργική (λαπαροσκόπηση). Συνήθως αφαιρείται όλη η σάλπιγγα καθώς μια γυναίκα που έχει μια εξωμήτρια εγκυμοσύνη έχει πιθανότητα 10 με 20% να έχει άλλη μια, σε επόμενη εγκυμοσύνη, στην ίδια σάλπιγγα. Η νοσηλεία της γυναίκας μετά από μια λαπαροσκόπηση απαιτεί 1-2 ημέρες, η πλήρης ανάρρωση χρονικό διάστημα 2-4 εβδομάδων, ενώ το ζευγάρι που το επιθυμεί μπορεί με ασφάλεια να προσπαθήσει για νέα εγκυμοσύνη μετά από 3 περιόδους.
